Gözyaşlarımın aktığı toprakta filizlenen güller, bir çiçek bahçesine dönüşür mü acaba?
Sonsuz karanlık gecelerin ardından şafak söker mi yine günün birinde?
Gökyüzündeki yıldızların sayısı, bu acıyı hafifletmeye yetmiyor.
Ama belki de bu zorlu yolda bir ışık hüzmesi gösterir bize yolu.
Bir süre sonra...
Gözyaşlarımın aktığı toprakta filizlenen güller, umutlarımızı yeşertiyor, derinlerde yaşatıyor.
Belki de bu çiçeklerle dolu bahçede, yeniden doğarız, yeniden yaşarız.
Her şeye çabucak inanma yıldızlarda, güller gibi yalanmış...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder