Aslında hiçbir şeyin kaçmadığını birkaç saniye duraksadığımda anladım. Hayat yalnızca ileriye doğru giden bir akıştan ibaret. Geriye baktığında ne gördüğünü aslında hiçbir önemi yok. Birkaç saniye önceki benliğin senlik bir şey olmadığını zamanla kavraman gerekiyor. Kavramlar arasında çok fazla sıkışırsan, kavramak yerine kavrulan oluyorsun. O nedenle bazen durmalı, nefes almalı ve sakinleşmelisin.
Kendi zihnimi eğitmek için kullandığım bu cümlelerin bir faydası olup olmadığını soruyorsan, hâlâ buradayım işte, neden olmasın ki? Burada olmak derken kastettiğim hâlâ yazabiliyor olmam. Yazıyorum dediğime de bakma, birkaç karalamadan ibaret bizimkisi. Yılların hayali var içimde; ben de bir kitap çıkarmak istiyorum. Ama her seferinde kitap bastırma fiyatlarını duyduğumda içimdeki öfke biraz daha büyüyor. Ulan alt tarafı beyaz, hatta saman sarısı kâğıtlara dökülmüş birkaç harf için bu kadar yüksek rakamlar istemek fazlasıyla acımasız geliyor bana.
İşte belki de tam bu yüzden, kitabımı bastırma hayalimden vazgeçtim. Zaten bu çaba yalnızca kendi içimdeki eksik parçayı tamamlamak içindi. Kendimi bir şeye inandırdım diye, şimdi kalkıp da elli bin liranın üzerinde bir parayı neden vereyim ki? İnternete yükleyip geçerim, ne olacak ki? Yayınevinde satışa çıksa, elli taneyi bulsa bayram ederim zaten. Öyleyse paramı çöpe atmak yerine, hayallerimin farklı bir versiyonunu yaşarım. Kitabımı yine çıkaracağım ama basılı olarak satışa sunmayıp, internete yükleyeceğim. Basılı halini isteyen olursa, bana ulaşsın, gönderirim elbet; mesele para değil, mesele içimde duyduğum mutluluk. Amacın maddiyat olmadığı bir yerde keyif almak çok daha kolay. Belki de ben, arzularımın esiriyimdir. Oysaki dünya üzerinde hiçbir şeye böylesine körü körüne bağlanmışlığım yok benim. Tek bağımlılığım belki de arzularım ve onların da benden başka kimseye faydası yok zaten.
Her neyse işte… Ne diyeceğimi bile bilmiyorum. Belki baştan başlıyorumdur, belki sondan. İnan bana, buraya neden yazdığımı bilmiyorum. Ama gelecekte bir gün dönüp baktığımda, bugünü unutmuş olsam bile, o anda ne hissettiğimi tekrar hatırlayacağım.
Anılar düşündüğümden çok daha hızlı siliniyor zihnimden. Kuvvetli sandığım hafızam bile yaşım ilerledikçe bana yavaş yavaş ihanet ediyor. Eğer bir dünya savaşı çıkmazsa en azından internette yazdıklarım hep kalacak ve ben bugün ne hissediyorsam tekrar, yeniden hatırlayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder