Değişimler

 Her süreç birbiri ardına soluksuz bırakıyordu, sanırım bu duruma oldukça alıştığımdan olacak yadırgamıyordum. Eski benliğimin sonsuz öfke ve nefretle baktığı duygular yerini sessizliğe bırakmış. Bırakılan her duygu içerim de boşluklar bırakmış. Hard disklerde oluşan bad sector gibi hatalı bir bölüme denk geliyordu bu duygular. Sanırım kalbim hasar aldığının farkında olduğundan bu boşlukların üzerini doldurmuyordu, yaralar belli olmalıydı ki tekrar aynı hatalara düşülmesin. Bahsetme kimselere yaramızda kalsın cümlesinin insanın kendi kalbine söylediğini bu durumlarla karşılaştığı için dile getirdiğini şimdi anlıyorum. Anlamanın bir anlamı olmadığını ise artık daha iyi benimsiyorum. Ben solmuş bir gülden açmasını beklemişim. Şimdi de neden açmadı diye ona kızıyorum. Her şeyin nedeni beklenti benlik sana sesleniyorum. Artık senlik değil beklenti.......