Sessizliğimin, parçalanışının sesiydi bu,
Sensizliğimin, sessizliğe evrilişinin son yankısıydı.
Varloşumun, son kayboluşuydu bu,
Varlığıma vurulan darbelerden ilki olmasa da sonuncusuydu.
Kırılganlığımın, güçsüzlüğümün göstergesiydi bu,
Kendi gölgesiyle bile yarışamayan benim çaresizliğimdi.
Kimsesizliğimden kaçabileceğime, son inanaşımdı bu,
Varolamadığım benliğimde, son yitirilişimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder