Küçük duruşlar

Aslında en başında her şey çok büyüktü

Bizeyse küçük bir küre diye anlattılar

Gören var mı diye sorduğumuzda 

Sizin görüp anlayamayacağınız kadar büyük diye kandırdılar.

Düşündük sanki çok fazla birikimimiz varmış gibi,

Üzüldük sanki bir sonuca varacağımıza inanmışız gibi,

Unutulduk sanki her seferinde sonuca varacakmış gibi,

Ve kaybolduk sankisi yok gibi.

Üç kelimeye sığınmamızı bekledir,

Bir kaç kelama kanıp saklanacağımızı ümit ettiler

Umut var mı diye sorduğumuzda 

Ümit hep içinde saklı onu siz bulun dediler.

Aradık sanki ilk seferde başaracakmış gibi,

İnandık her seferinde yanlışa sarılır gibi,

Kullanıldık her kulun koşulsuz inandığı gibi,

Aldatıldık hep doğru inanacakmış gibi.

Üç kelime demişlerdi başladı.

Her biri her yanımızı bir bir parçaladı.

Yaşa dediler yaşadık.

Anla dediler anladık.

Öl dediler sımsıkı şu dünyaya sarıldık...