25 Ocak 2024 Perşembe

Küçük bir şiir

Evin yolunu bulmakta zorlanıyorum.

Yollara düştüğüm için mi? Yoksa evden ayrıldığım için mi?

Senin geçtiği sokaklarda kayboluyorum.

Seninle geçtiğim için mi? Yoksa bir başıma olduğum için mi?


Umuda her gün en baştan inanıyorum.

Sabahlarım olduğu için mi? Yoksa yeniden başlayabileceğim için mi?

Kelimelere sımsıkı sarılıyorum.

Sığınacak limanım kalmadığı için mi? Yoksa tek dostum onlar olduğu için mi?


        Her şeye hep bir anlam yüklüyorum. Anlamları sevdiğim için mi? Yoksa anlayamadığım için mi?



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Cevap Bile Bir Son Olduğundan

Bir şeylerin sonuna yaklaştıkça, içimde tarifini bilmediğim bir direnç kabarıyor. Bitirmek istemiyorum. Sanki sonlar, birer mezar taşı gibi ...