Candan Erçetin’in şarkılarından birinde denk geldim. “Onlar yanlış biliyor kimsenin suçu değil bu” diye yaşadığı her eylemin sonucunu kendine bağlıyor. Kibir mi ki bu? Peki etrafındaki onlar niye sürekli suçu başkasında buluyor? Bu durum onu yanlışa sevk etmez mi? Hangi eylem daha doğru. Her sonuçta seçimlerinin seni buraya getirdiğine inanmak mı yoksa her seferinde suçu başkasında bulmak mı?
Neden ortak bir doğrumuz yok. Neden hep doğru dediğimiz hisler flu ve opak bir gerçeklikle kaplı. Neden bir kez de olsa her şey bulutsuz bir gökyüzü kadar açık değil. Sanırım yıldız tozu olmamızdan kaynaklı bu durum yeryüzü bile bizi kendimizden kıskanıp bulutlara hapsediyor. Kendi varlığından bihaber olan neyden emin olabilir ki?
Onlar mı yanlış biliyor ben mi bilmiyorum. Bildiğim tek şey kesin bir şey bilmiyor oluşum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder