İnsan kendine neden ara verir? Olduğu kişiden mi korkar yoksa olmak istediği kişiye dönüşüyor olmanın verdiği endişe midir bu. Bir şeyleri başarıyor olmak her zaman mutlu eder mi? Zaman düşündüğümden hızlı ilerliyor yelkovan akrebi durmadan kovalıyor. Ben bir yerlere saklanıp birazcık dinlenmek istiyorum fakat bu konuda pek başarılı değilim anlaşılan. Biliyorum anlaşılmakla ilgili bir derdim yok fakat neden her seferinde kayboluyorum, çıkmaz bir sokağa girmiş biri nasıl kaybolabilir ki? Yolun sonu ve başı belli iken her seferinde ortasında olmak. Sanırım beni tanımlayan en doğru ifade.
Kendimi kendine ifade edemeyen ben ve solgun bilinmeyen bir sen. Zaman, anlaşıldığı üzere seninle de sensiz de geçiyor. Şimdilik sensiz kısmı ile idare ediyorum. Umarım idareli geçen kısmı çabuk atlatırız.
Aslında az önce dinlediğim bir şarkıda geçen söz şu anki beni iyi tanımlıyor “Yaşlanıyorum ve tutunabileceğim bir şey gerek”.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder