Bir gerçek olmalı kaybolmamalı
Bir umut olmalı asla solmamalı
Bir sen olmalı sadece biz
Bir sığınak olmalı huzurumuz, dayanmalı
Bir hüzün olmalı, umudumuza ışık
Bir korku olmalı, kalbin kalbime kaçık
Bir sen olmalı sadece biz
Bir yalınlık olmalı sade ve bariz.
Yürümekte olduğum sokaklar hep birbirine benziyor bu yerleşke de ve her seferinde beni kandırmadan duramıyor. Kendimi yola her attığımda umutla bu sefer başaracağım diyorum. Fakat umutlarım gerçeklerin karşısında soluyor. Sana kavuşmak için attığım her adım, birbiri ardına anlamsızlaşıyor, biliyorum sen olsan her adımım anlam bulacak. Köşe başında kahvenin en köpük tonuna boyanmış binaya bakıyorum. Kalbimizin sığınağı bu yerleşke olsa biliyorum huzursuzluğum ilelebet son bulacak.
Sonra bir dinginlik çöküyor köşeyi döner dönmez, sensiz geçecek geceleri yad ediyorum. Ruhumun huzursuzluk fonksiyonları oldukça sağlıklı çalışıyor. Zaten güzelim benim, ruh sağlığımın zararına olan her parçam kusursuz bir işçilikle işlenmiş benliğime. Hüzün doluyor hece hece benliğime. Umudu aradığım gözlerinde umduğumu bulmalıyım diyorum bu gece. Işık saçan gözlerin hevesim oluyor ve korkuyorum. Kalbim kalbinin şifası dışında bir daha asla kendinde olmayacak diye korkuyorum.
Bir sen olmalı, bir biz, kaçıklığım, kalbinde eşsiz. Yalın, sade ve bariz, ayrı var olmamalıyız biz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder